Het mooiste van de VS, door de National Parks met de Camper!

In de vorige blog heb ik geschreven over het liften in de hitte en het overbruggen van enorme afstanden over de weg, in deze blog zal ik in gaan op mijn laatste weken in de Verenigde Staten, en zal ik hierbij ook ingaan op het bezoek aan de nationale parken die in mijn ogen toch wel het meest bijzonder waren om te bezichtigen tijdens het bezoek aan de VS!

Maar eerstCalifornie!

Na een 3 dagen durende reis achter de rug te hebben door de enorme staten Texas, en Arizona heb ikLos Angelesbereikt!

Eenmaal aangekomen met deFlixbusin Los Angeles,werden depassagiesin hethart van het centrumgedropt, met nog een aantal kilometer te gaan naar mijn verblijfplaats, leek het een leuk (maar vermoeiend)planominplaatsvan met de taxi, te gaan lopenrichtingdeverblijfplaatsvan komende 2 nachten, en deze route gingdwars door het centrum van LA! Lopend door de straten van het centrum valt alsnelop datjeugdigeinwoners hier over het algemeen een andere houding hebbendanvande mensen die ik eerder heb ontmoet in de hiervoor bezochte staten.

Laidback(ontspannen) kan ik het wel noemen, het zal waarschijnlijk wel te maken hebben met de enorme kustlijnwaarenorme strandengelegen zijndie grenzen aan de enorme stad van Los Angeles,CoastalLife! En dit zal ik de komende dagenwelmeer gaan zienin de omgeving.

Bovenstaande foto is van de Airbnb waar ik 2 weekenden heb overnacht in Los Angeles

Aangekomen in deAirbnbwaar ik verbleef, leek het wel alsof ikniet in eenAirbnbmaar ineenwaarhostel beland was!Er vanuitgaan dat eenAirbnbenkel gedeeld zou worden metdebewonersvan het huis,werdikhier verrastdooreenenorme villadie omgetoverd was tot een onofficieelhostel!

In het huis waren verschillende slaapkamers die vol stonden met stapelbedden, ook buiten het huis waren 2 schurenin de achtertuinwaarin stapelbedden geplaatst waren.

Eenmaal binnengekomen zaten er een aantal mensen film te kijken in de woonkamer en werden er maaltijden gekookt in de keuken. Een aantal jongeren sprak ik in deAirbnbdie hier al een aantal maanden verbleven, en toen werd het voor mij duidelijk dat het een soort van goedkoop verblijfplaatswas waar studenten/werkzoekenden verbleven voor onbepaalde tijd zonder dat zij hier echt wonen.

Enkel omdat dit huisaan gasten1 van de goedkoopste mogelijkhedenaanbiedom te overnachten, om deze reden heb ik hiernamelijkook een aantal nachtenverbleven, de prijzenvoor overnachtingenaan de kustvanCaliforniezijn namelijkenormhoog! Net als in Washington,kanje gemakkelijk zo rond de 25 dollar per nacht betalen om in een gemengde slaapzaalte slapenvan een hostel.

Naast woningenbiedt het online platformAirbnbookactiviteiten aan die geboekten beleefdkunnen wordenin veel steden verspreid over de wereld.

Op de dag van aankomst heb ik voor het eerst viaAirbnbeenactiviteit (wandeltour)geboekt! En niet zomaar eenactiviteit,er zou namelijk tijdensdeze tourhelemaalgewandeldwordennaar de top van Mount Lee! Mount Lee is het hoogste punt in de Santa Monica gebergtes, gelegen in Griffith Park, in Los Angeles.

Tijdens de tour heb ik samen met 7 anderen naar het bovenste puntgehiked, en boven op de top stond het wereldbekende HollywoodSign! Samen met de tour liep een stelletje mee, afkomstig uitAustralie, en tot onze verbazing werden wij verrast met een verloving, waarbij het stelgetrakteerd werd door het prachtig uitzichtover de stad, en waar zelfs in de verte de StilleOceaangezien kon worden.

Na dehike, met mooie uitzichten eneenmooie belevenisverder werd weer koers gezet richting deAirbnb. Met in totaal ongeveer anderhalf week nog in het vooruitzichtinCalifornie, heb ik besloten om de volgende dag verder richting het zuiden tereizen, namelijk naar de stad San Diego!

San Diego ligt op de grens met Mexico, en vanuit het centrum richting het zuiden lopend kon op een aantal kilometer verder al de grenspost gespot worden. Ten zuiden van San Diego ligt de stadTijuana. Een drukke bedoeling was het nabij de grens, en dat is dagelijks! Op de grens ligt namelijk een van de drukste grensovergangen ter wereld! SanYsidroPort of Entry, 70.000 voertuigen en 20.000 voetgangers passeren hier de grens naar deVernigdeStaten, elke dag! Verbaasd hoef je dan ook niet te zijn als je regelmatig despaanse taalom je heen hoort, of wanneer de medewerkers in de horeca van San Diego afkomstig zijn uitTijuana, en gebrekkigengelstegen je spreken. Veel inwoners uitTijuanakiezen er namelijk voor om in San Diego te werken om financieel beter voor hun familie te kunnen zorgen.

In San Diego heb ikervoorgekozen om te verblijven in een hostel in plaats van eenAirbnb, namelijk het InternationalTravelersHostel, een hostel datgoed aangeschrevenwerd door andere backpackers, mede doordat er verschillendeactiviteitenaangeboden worden voor de gasten in het hostel. Zo werd er bijvoorbeeld elke woensdag naar een lokale bar gegaan, waar menter plekkenbierbrouwen, en werd er op donderdagen naar het strand gegaan om teleren surfen! Er werd zelfs elke zaterdag met de gasten van het hostel de grens over gestoken met Mexico! Om de sfeer (alsookTacos&Burritos:p) te proeven in het stadjeTijuana. Ook waren er verschillende activiteiten in het hostel, en werden er tours aangeboden. Dit was wel een beetje wat ik eerder gemist heb in deAirbnbwaar ik afgelopen week in Los Angelesheb verbleven, daarwarengeen van deze activiteiten beschikbaar, en hierom was ik ook blij om deze keereens ineen backpackers hostel te verblijven!

Naast de activiteiten met de mede backpackers in het hostel, heb ik regelmatig gebruik gemaakt van decitybikes! Deze fietsen staan geplaatst in de gehele stad, en zijn te huren door middel van gebruik te maken van een mobiele app. Na eenmaal de appgeinstaleerdte hebben, kan je door de barcodeop de fietste scannen het slot ontgrendelen om vervolgens door de hele stad rond te fietsen! En dit hebiknatuurlijk wel een beetje gemist, daar waar thuis zo goed als elke dag even de fietsopgestapt wordt, is dat in de Verenigde Staten niet zovanzelf sprekend.Lekker even destad ontdekkenopde fiets!

Grenzend aan San Diego ligt Coronado! Coronado is een stad dat ligt op een schiereilend welke met San Diego verbonden is via de 3407 meter lange San Diego-Coronado Bridge, het leek een tof idee om deze brug maar even te overbruggen met 1 van de bovenstaande city bikes.

Na 1 van de fietsen ontgrendeld te hebben, heb ik koers gezet richting de kilometer lange brug. Met goede hoop dat fietsen mogelijk was over de brug, werd mijlaterverteld, dat dit niet mogelijk was, en dat zelfsvoorgrotereauto´s &vrachtwagensderuimte geringwas om de brug over te steken, misschien maar beter niet proberen met de fiets..Fiets aan de kant gezet, endoor gebruik vaneen Ubertoch nog de brug overgestokenom een bezoekje te kunnen brengen aanCoronado, en dit bezoekje was zo slecht nog niet.Het leek namelijk op een soort van resort waar de rijkere inwoners van California een huisje hadden.De sfeer was er gemoedelijk en deomgeving, tuinen, en stratenwerden zo goed mogelijk onderhouden, omde woonwijken erzo perfect mogelijk te laten zien.

Daar waarCoronadoéénvan de betere stranden van de VS had,koneen zwembroekmethandoeknatuurlijk niet gemist worden, als ookwat zonnebrand, datnog in de backpack zat sinds Miami!

Een leuk weetje is dat aan het strandvanCoronadohet ´Hotel delCoronado´gevestigd is, toenhotel delCoronadogeopendwasin 1888, was hetwereldsgrootste resorthotel. In 1904 stond hier de eerstekerstboomdie versierd was met elektrische lichtjes, en er verbleven veel presidenten, vorsten en beroemdheden.Ookwerdenhier verschillendefilms opgenomen, waaronder de komedieSome Like It HotmetMarilyn Monroe.

Naast een bezoekje aanCoronado, heeft San Diego een enorme pier,dieook welNavypiergenoemdwordt, deNavyPier is een must voor enthousiastelingenvanmarine schepenen deze pier ligtgelegen in het militaire hart van San Diego. Waar verschillende soorten schepende pier bezetten,washet meest indrukwekkende schip de kolossale USSMidway, een enorm vliegdekschip wat momenteel omgetoverd is tot eeneenmuseum, waarbij aan boord een zeldzame blik op het militaire leven getoond wordt, mede doordat er meer dan 20 gerestaureerde vliegtuigen worden getoond, variërend van vliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog tot een gevechtsvliegtuig van de operatieDesertStorm.

Naasthet vliegdekschip, lag er aan de piereen enormeonderzeeer, als ook een enormantiekzeilschip, namelijk de Star of India! De Star of India werd in 1863 in Ramsey gebouwd(gelegen op het eilandIsleof Man)met als scheepsnaam Euterpe, hetschip werd gebouwd alseen volledig opgetuigd ijzeren windjammer-schip. (eendwarsgetuigd, grootzeilschipdie in de19e en begin 20eeeuwwerd gebruikt voor de handel)

Na dat het schip in de begin periode van Groot-Brittannië naar India en Nieuw-Zeeland heeft gevaren, werd ze vervolgens een zalmvisvaarder op de route Alaska naar Californië tot aan 1926, vervolgens werd het schip niet gerestaureerd tot 1962-63 en is het schip vervolgenseenzeewaardig museumschip geworden voor het Maritiem Museumin San Diego!Ze is het oudste schip dat nog regelmatig vaart en ook het oudste, met ijzer omhulde koopvaardijschip dat nog steeds dobbert! Onderstaandplaatjegeschoten van het enormezeilship!

Naast een bezoek te hebben gebracht aan de verschillende schepen aan de pier is ook het GaslampQuartergelegen in het centrum een bezoekje waard, het GaslampQuarteris een historische wijk bestaande uit 16 woonblokken waar verschillende uitgaansgelegenheden gevestigd zijn en waar geplande evenementen en festivals plaatsvinden.

HetBalboaPark in San Diegovond ik ook mooi om tebezoeken tijden het verblijf in SanDiego,indit park is naastkunst en cultuur, ook de architectuur in de Spaanse koloniale tijdtebezichtigenwat indrukwekkend wasom te zien. Ook zijn er musea te vinden in hetBalboapark die zich richten op kunst, wetenschap en antropologie.

Na een aantal dagen San Diego te hebben ontdekt, werd nog niet besloten de grens over te steken met Mexico, maar werd koers gezet terug naar Los Angeles! Voor aankomst in LA heb overwogen om nog verder naar het Noorden te af te reizen om SanFransiscote bezoeken, echter bleek datSanFransiscozeer prijzig was om te bezoeken (en ja, nog prijziger dan LA...), dan nog maar een aantal dagen verblijven in deAirbnbwaar ikdeweek ervoorheb overnacht. Ook zou na een aantal dagen mijn vader aankomen in Las Vegas vanuit Amsterdam! Nog een aantal dagen vullen in LA, maar datzalwel lukken!

En dat is het bijna zover! Het laatste gedeelte van de reis door de Verenigde Staten komt erlangzaam aan, en de bus wordtalvastgeboekt om naar Las Vegas af te reizen. Het laatste gedeelte van de reis door deStateszou namelijk vanuit dezedeze stadbeginnen,en vanuit Vegas zouik samen met mijn vaderdelaatste puntjes op de I zetten betreft het reisplan! Wij zijn namelijk van planommet gebruik vaneen camper verschillende natuurparken in hetZuid-Westentegaanbezoeken, als dat maar goed gaat zo meteen midden in de open woestijn!

Op donderdag zijn wij beide aangekomen in Las Vegas, een stad die bekend staat om zijn extravagante hotels en casino´s. En bij aankomst zien wij dat Las Vegas ook wel hoe het zich kenbaarmoetmaken, namelijk door enorme neonverlichtingen waardoor de stad vanaf een grote afstand al herkenbaar is vanuit de omliggende woestijn. Ook wel bekend onder de naamSinCity, is Las Vegas een stad waar het voorvolwassenen wettelijk toegestaan om veel dingen te doen die verboden zijn in de meeste andere grote steden. Er zijn volop entertainmentgelegenheden voor volwassenen, ook bekend alsgentleman'sclubs of stripclubs. Veel Las Vegas-bestemmingen richten zich op volwassen ondeugden, vandaar de blijvendeSinCity-naam.

Nade1enacht te hebben verbleven in een hotel aan de Strip, werd het tijd om de volgende ochtend de Camper op te halen! Fijn was het om weer om samen met mijn pa te zijn nadeeerste gedeelte van mijn reis, en zeker om elkaar te ontmoeten in een land ver van huis was bijzonder.

Aangekomen bij het verhuurbedrijf werd ons een uitgebreide instructie van de camper gegeven, waarnaar vervolgens de sleutels werden overhandigd. Vol gas de woestijn in! Alhoewel, eerst nog maar even wat eten en drinken inslaan voordatwezometeenzonderzitten..Hiervoor zijn wij maar even langs deWalmartgegaan! Een enorme winkelketen in de VS waar je naast je normale boodschappen ook kleding kan kopen, als ook roeiboten, pooltafels, vuurwapens! Met genoeg voedsel en drinken voor de komende dagen kon koers gezetwordennaar onze eerste bestemming en dit wasHurricane!Voor de eerste 2 nachten hadden wij hier een plekje gereserveerd voor de camper, en dezecamping was bijna geheelall-inclusive, met aansluiting voor drinkwater, afvoer van vuil water, als aansluiting voor de televisie, elektriciteit, en metdemogelijkheid om metde camping Wifi verbinding te makenleek het toch wel op een luxe campingplaats.

En voor de 1e nacht was dat ook zeker niet verkeerd, echter kostte het plekje voor de camper al wel snel $50,-! Met deze prijzen kon dereis nog wel een groot kostenplaatjekrijgen..nasamen met mijn papoverlegd te hebben, hebben wij besloten om op zoek te gaan naardegoedkoopstespotom de camper tekunnen plaatsen voor onze vervolg reis, maar hiermee kunnen ook nadelen met zich meekomen, zo hebben wij tijdens onze reis op veel plekken geen mogelijkheid gehad omverswater te kunnengebruiken,enis het eens voorgekomen dat wij met een lege accu zaten midden in de woestijn. Ookkwam het eens voor datde koelkast &voornuisniet gebruikt kondenworden, datwordt koudavond eten! Deze ongemakken horen er uiteindelijk allemaal bij,endat maakt de gehele reis ookmeeravontuurlijk, dat konden we natuurlijk alleen maarachteraf zeggen.

De Nationalparks!

Spuitende geisers, zinderende zoutmeren, hongerige alligators, en majestueuzecanyons. Het is allemaal te zien in de Nationale Parken van de Verenigde Staten. En 1 zo een park is in de regelal snelgroter dan pakweg de provincie Noord-Brabant! Maar dan wild, woest, rijk aan bijzondere flora & fauna én spectaculaire natuurwonderen, meer dan genoeg te zien dus! Maar hierbij is het wel belangrijkomeen goed plantemaken voor de indeling van de dagendat de camperin ons bezit is.

Samen met de een landkaart werd gekeken naar de routes die bereden kunnen worden, en welke parken bezocht kunnen worden. Na de 1e nacht te hebben verbleven inHurricane, gelegen in hetzuidzestenvan Utah, en wat op 3 uur rijafstand ligt van de GrandCanyon!Hurricaneiseen plaatsje dat in 1896 gesticht werd door mormonen (op zoek naar vruchtbaar land en hulpbronnen).Het naamplaatsje werdoverigensgevormd nadatdehuif van een koets van een hooggeplaatste mormoon tijdens een wervelwind werd afgerukt indezeomgeving..Gelukkig hebben wij geen slecht weer gehad tijdens de gehele reis!

Opbovenstaande foto staan wij aan de rand van de GrandCanyon(NorthRim)

De GrandCanyoniseenzeer brede en diepe kloof in het noorden van de Amerikaanse staat Arizona. DeCanyonistotwel bijna1600 meter diep, 350 kilometer lang en heeft een breedte van tussen de 6 en 29 kilometer!De GrandCanyonis ontstaan doordat de Coloradorivier de bodemuitsleep,endecoloradorivier stroomt hier nog altijd doorheen zoals te zien op onderstaande foto.

Na een mooiehikete hebben gelopen nabij de GrandCanyonen stil gestaan te hebben bij het onvergetelijke uitzicht op dit natuurwonder, kon de camper weerbinnengestapt worden en rustig naarHurricanewordengeredenwaar de 2e nachtvanstart kon gaan,hopen op een goede nachtrust zou dat wij de volgende dag er weer verschillende activiteiten konen doen,met een gebakken eitjealsontbijtde volgende ochtend moest dat ook wel goed komen.

Vervolgens kon koers gezet worden naarZionNational park,welkein mijn ogentoch welhet meest indrukwekkende park was, inhetZionpark zijnnamelijkmeerdererotsformaties zichtbaar die deel uitmaken van een grote reeks met rotsachtige eenhedenwelke samen ook wel de GrandStaircasegenoemd wordt. De leeftijd van deze rotsformaties worden geschat op zo een 150 miljoen jaarwat niet zo makkelijk voor te stellenis..

Tijdens ons bezoekinZionpark hebben wij ervoor gekozenom1 van dedegroterehikeste bewandelen,maar niet debekendstehike, deAngels Landing,dit iseen route waarbij destijleafgrond op soms nog geen meter van je verwijderd is, en waar in de loop van tijd al verschillende wandelaars naar beneden zijn getuimeld. Wellicht dat ik dezehikedevolgende keergalopen! Dehikedie wij gekozen hebben isObservationPoint, 2 km bovenopbergBaldy,hieropkonden wij uitkijken in een van de breedste delen van deZionCanyon, en kregen wij een spectaculair gezicht van de onderkant van decanyon. Een mooie wandeling waarwerdgenoten van de stilte, de enorme rotsformaties die je soms bijna insluiten, de fluitende vogels, als ook de enorme roofvogels die boven in de lucht zweven om toe te slaanop hun volgende prooi. Na 2kmgehikedte hebben vanuit het dal helemaal naar boven, konbovenop evenontspannen worden, enhebben wijgenotenvan het uitzicht met een appeltje erbij.

NaastZionnationalpark, hebben wijeen aantalandere parken bezocht zoalsBrycenationalpark,Archesnationalpark,CapitolReef, enCanyonlandswelke stuk voor stuk een spectaculairbeeldgavenen waar degemaaktehikesbelevenissen waren om nooit meer te vergeten.Onderstaandeen korte reeks met foto´s van de bezochte parken in Utah en Arizona.

Tijdens de reis werd ik blij verrast door mijn vaderdie mij trakteerdeop een middagje paardrijden midden in de woestijn.Waartal van jarengeledenCowboys hun weg baanden door ditstukland, konden wijdeze middagook even een stap terug in de tijd nemen,doorteproeven van het leven in de woestijn.

Rijdend langs deColorado rivier hebben we kunnen genieten van de rust, en van de rauwe, onveranderde pracht van de Moab-Woestijn! Nog een ervaring om nooit meer te vergeten, bedankt pap!

Waar ik eerder verteld heb over de hoge kosten van de eerste overnachtingen, hebben wij na watrondneuzen op internetontdekt dat er in de VS op sommige plekken gekampeerd kan wordenzondereenkele kosten!Het zogenaamdeboondocken! En dit kan op vrijwel al het land van het Bureau of Land Management.

Waar wij achter kwamen is dat bepaalde stukken land nabij de natuurparken eigendom zijn van hetBureau of Land Management, of BLM,ditis een overheidsinstantiedatonder toezichtstaatvan het ministerie van Binnenlandse Zaken.En zijbewaken meer dan 247,3 miljoen hectare land in de VS, meer dan genoeg voor onzecamper

Wildkamperen (ook welboondockengenoemd in de VS) gaat niet over luxe voorzieningen.Maaroververblijven inprachtige plaatsenin de natuuren kamperen in een gebied dat geen aangewezen camping is.

Steljeeens voordat je door het bos rijdt, een stoffige zandweg afrijdt en een plek ontdekt in de wildernis zonderbadkamers of douches! En hier hebben wij tijdens onze reis goed gebruikt van gemaakt, hierdoor stonden wij een aantal nachten tussen een wilde kudde stieren te slapen! Toen kon de nachtwandeling miscchien maar beter even overgeslagen worden

Naast dat er op BLM voor niets gekampeerd kan worden, kon dit namelijkook bij deWalmart! En ja, net zo eenWalmartwaar wij op de eerste dag boodschappen hebben gedaan! Aangekomen bij het plaatsjePagenabijde GlenCanyondam, zijn wij richting deWalmartgeredenom te kijken of er ook andere campers geparkeerd stondenen het leek wel even alsof de parkeerplaatsomgetoverd was toteen camping waar de parkeetplaats gedeeld werd metautos, tal van campers en enormevrachtwagens. Een gezellig sfeertje zou je zo kunnen inbeelden, midden op de parkeerplaats met medereizigersdie lekker naast huncamper een praatje houden met de buren.Toen de avond vielkon ook bij onsde stoeltjes buiten gezet worden en werd er een koud pilsje opengetrokken, Proost!

Na bijna 3 weken samen door de natuur te hebben gereisdmet mijn vader, en verschillende landschappen en indrukwekkende parken te hebben bezocht, kon ikterug kijkenop toch wel het mooiste gedeelte van de reis tot nu toe! Keer op keer werden wij verrast door hoe de natuur door de jaren heen gevormd is, en de belevenis om door deze parken te lopenen te rijdenis nauwelijks te beschrijven.Ik zou zeggen, mocht je de kans hebben om denationalparkste bezoekenwanneer je in de VS bent, doe het!

Eenmaalterug gekomenin Las Vegas,werdende laatste nachtendoorgebrachtin een hotelletje waarbij het slapen in eenbedhetmeestgewaardeerdkonworden na wekenlang in de camperte hebben overnacht.

Na afscheid genomen te hebben van mijn vader, werd nog 1 nacht gebleven in Las Vegas, en kon daarna het vliegtuig gepakt worden naarde volgende bestemmingMexico!

Naast een avontuurlijke reis door de woestijn, en veel mooie momenten te hebben ervaren tijdens het bezoeken van de National Parks, heb ik tijdens mijn reis door Californie het geluk gehad om mijn vriendin te ontmoeten tijdens mijn bezoek aan San Diego! En dat is de mooiste herinnering die ik heb van de Verenigde Staten! In de vervolg maanden na de reis in de VS hebben wij samen een prachtige reis gemaakt door Colombia & daar over meer in de komende blogs!

Leuk dat jullie de blog weer gelezen hebben en hopelijk tot de volgende blog waar ik mijn belevenissen beschrijf met weereenaantalfotootjes erbij!

Groetjes &HastaLa Vista!

Elvis Presley, Woestijn, & Liften in de VS!

Welkom terug bij de volgende blog! Hierin vertel ik in het kort over mijn reis vanuit Memphis, Tennessee waar ik Elvis zijn erfgoed bezoek, tot aan Los Angeles aan de Westkust van de VS en alles daar tussenin.

Vanuit Beale street, Memphis wordt koers gezet naar.... Graceland! En waar kennen wij Graceland van? Juist, Elvis Presly! Elvis Presley is een van de succesvolste en bestverkochte soloartiesten aller tijden. Zijn opzwepende stijl maakte hem een van de grondleggers van de hedendaagse popmuziek. Hoewel de artiest geboren is in Tupelo was hij het liefst in Memphis en onderstaand is de plaats te zien waar Elvis 20 jaar gewoond heeft in zijn herenhuis op Graceland.

Na aangekomen te zijn op Gracelend heb ik een kijkje kunnen nemen bij het huis van Elvis. Een leuk weetje is dat Elvis een vaste lijst had waarin stond wat er altijd in ''huis'' moest zijn. Hieronder een gedeelte van de lijst;

1. Vers gemalen, niet bevroren vlees,
2. Een kist vol met Pepsi Cola,
3. Een kist met Sinas,
4. Een doos met candybars (Mars, Snickers),
5. Dozen met broodjes,
6. Ten minste 6 bakjes met koekjes,
7. Hamburgerbroodjes,
8. Chips, Aardappelen en uien

Naast zijn landgoed staat er ook, zijn bijbehorende auto museum waarbij ook nog eens 33 modellen van Elvis staan, hiernaast stond zijn prive vliegtuig ook nog eens pal langs de weg voor het publiek,

Na een bezoek te hebben gebracht bij het huis, heb ik vervolgens een drankje genuttigd in een eetcafetje tegenover Graceland. Hier zat een wat oudere man naast mij zijn lunch te nuttigen, nadat wij een klein praatje hebben gehad, vroeg de barvrouw vervolgens aan mij of ik wist wie hij was, hierbij vertelde ze, dat de man die naast mij zat de oude mechanic was van Elvis zijn autos! Tof om zoiets mee te maken, en dat gebeurt zeker geen 2e keer!

Naast Beale Street, en Graceland stond een bezoek aan het Lorraine Motel op de planning, het Lorraine motel is het motel waar de moord op Martin Luther King gepleegd is op 4 april 1963, dit motel is vervolgens in 1991 omgebouwd tot het Nationale Mensenrechten museum. Op een indringende manier word het verhaal verteld vanaf de slavernij tot de protesten voor gelijke rechten. Een indrukwekkende plek en meer dan zeker de moeite waard om te bezoeken! Onderstraand een foto van het Lorraine Motel.

Vanuit Memphis werd een bus ticket geboekt om verder te gaan reizen richting het Westen, de volgende bestemming hierbij is Austin, Texas! Ruim 1000km over de weg met de Greyhound bus! Greyhound is overigens de grootste bus maatschappij in de VS en deze heeft mij tot nu toe al aardig op weg geholpen gedurende mijn verblijf

Tijdens de reis vanuit Tennessee wordt al snel duidelijk dat wij naar een compleet ander landschap onderweg zijn, waarbij de lucht droger word en er grote open vlaktes te zien zijn, wat een prachtig beeld geeft dat ik eerder alleen in films heb gezien (Lucky Luke). Op naar de hoofdstad van Texas, Austin!

Texas, de grootste staat van de VS dat bestaat sinds 1845, wordt automatisch geassocieerd met cowboys en woestijn, en daarbij kan onderstaand plaatje natuurlijk niet gemist worden.

Aangekomen in Nashville, heb ik naast zwemmen in de Colorado rivier, een rondleiding gekregen door het Staatsgebouw van Texas (welke groter is dan het Washington Capitol!), als ook de Broken Spoke bezocht!

De Broken Spoke, is een Honky Tonk bar net buiten Austin, dat bekend staat om zijn country muziek, als ook het Texaanse 2-step dansen, vrijwel elke avond wordt de dans zaal gevuld met Texanen en wordt het 2 -step dansen beoefend, na eerst goed gekeken te hebben naar de ''proffesionals'' op de dansvloer, heb ik het dansen ook maar even geprobeerd

Na een aantal Lagers te hebben gedronken, en wat danspasjes op de dansvloer te hebben uitgevoerd kon de avond mooi afgesloten worden, en wordt koers gezet richting bed.

Na een aantal nachten te hebben verbleven in Austin, heb ik besloten een extra nacht in de stad te verblijven, en in plaats van een Airbnb appartement heb ik voor de laatste nacht gekozen voor een hostel. Eenmaal aangekomen in de slaapkamer ben ik snel het bedje ingedoken, tot dat rond middernacht ik wakker gemaakt werd door een andere kamergenoot die mij vertelde dat ik in zijn bed lag.. foutje bij het indelen van de bedden dacht ik, dus ben ik op het bed eronder gaan liggen wat vrij was. Na middernacht was het weer zo ver , en werd ik vervolgens opnieuw wakker gemaakt, om dezelfde reden. Op naar beneden om navraag te doen bij de hostel manager, (die net terug gekomen was van het uitgaan en die ook niet helemaal nuchter meer was). Na vervolgens een korte nacht te hebben gehad, werd mij een extra nacht aangeboden zonder kosten! Dit aanbod snel aangenomen en besloten om nog 1 nacht in het hostel te verblijven, ierbij had ik ook nog wat extra tijd om mijn vervolg reis in te plannen. Onderstaande foto is van het Staats gebouw van Texas.

Voor ogen had ik om een reis te maken vanuit Austin naar Los Angeles! En hierbij gebruik te maken van liften, zal dit gaan lukken zou je haast denken als je onderstaande route ziet.., 2200km! Dat is de kortste route naar de kust, maar een korte rit zal het wel niet worden..

Besloten om het eerste stuk maar met de bus af te leggen, namelijk naar San Antonio, dit omdat de Interstate 10 door San Antonio loopt, de Interstate 10 is een snelweg die die de oostkust met de westkust verbindt, en dat zal voor mij zeer gunstig zijn betreft het liften!

Aangekomen in San Antonio heb ik via AirBnb een slaap plaats voor de 1e nacht geregeld. De volgende ochtend stond de wekker al weer vroeg te rinkelen want deze dag moest het gaan gebeuren!

Vol bepakt ben ik eerst richting een tankstation gegaan waarbij ik een stuk karton had gevraagd om er vervolgens een naambordje van te maken, El Paso is de eerst grote stop.

Vervolgens verplaatse ik mij naar de beste plek in de stad om te liften, en dit is net op het randje van de stad. Het naambordje kon worden omhoog gehouden, en mijn glimlach kon te voren worden gehaald En ja.. ook na een aantal uur in de enorme hitte gestaan te hebben stond de glimlach er nog op! Maar voor hoe lang?

Gelukkig stopte de eerste automobilist na een aantal uur.. Helaas bleef de bestuurder in de nabije omgeving, maar bracht hij mij wel naar een betere plek om te kunnen liften, en elke km vooruit dat is er eentje! Na vervolgens op de 2e liftstop te zijn gedropt kon de duim omhoog en het naambordje weer te voren gehaald worden. Binnen een uur stopte er een grote pick-up truck waarbij de bestuurder vertelde dat ik in de open bak plaats kon nemen. Met een beste snelheid op naar het Westen! Maar tot hoe ver, dat wist ik niet..

Goed vasthoudend en laag zittend in de bak had ik de gedachte dat ik wel veilig zat, maar een ongeluk dat moest absoluut niet gebeuren op dit moment.

Na een uurtje de stad uitrijdend merkte ik dat de truck langzamer begon te rijden en dit bleek helaas het einde te zijn van deze lift.. het plaatsje waar wij gestopt zijn heette Comfort! Helaas was er weinig comfort te vinden hier.. enkel de brandende zon die het wachten nog langer maakte was hier aanwezig.

Na een tijdje in ''Comfort'' te hebben gestaan met het bordje El Paso omhooghoudend, was het tijd om een ander, wat schoner shirtje aan te trekken. Op het moment dat ik een ander shirt aan trok langs de weg keert er een pick-up truck op de weg en de bestuurder kwam naar mij toe rijdend, vragend waar ik heen reis. El Paso! En tot mijn geluk vertelde hij, dat hij die richting op ging! 800km met dezelfde auto mee! Hier sprak ik toch wel eventjes van geluk Met een 8 uur durende rit door de woestijn werden wij nog eens blij verrast met een prachtige zonsondergang, even langs de weg stoppen om een plaatje te schieten van het uitzicht!

Eenmaal aangekomen in El Paso, was het pikdonker buiten, de bestuurder Artu, bood zich aan om mij af te zetten op het adres waar ik verbleef, en hierbij kon ik toch wel spreken van een perfecte dag betreft het liften! Eenmaal aangekomen op het logeer adres, kon ik na een warme douche lekker het bedje in, om de volgende dag weer nieuwe uitdaging aan te gaan, namelijk vanuit El Paso richting Tucson te liften!

Tucson is de laatste grote tussenstop voordat Los Angeles bereikt wordt! Eerst maar eens even kijken hoe Tucson bereikt wordt.. De volgende ochtend was gekomen, en opnieuw kon worden gekeken naar een geschikte plaats om te liften, helaas ging het deze dag niet zoals gepland, en heb ik noodgedwongen een bus ticket geboekt waarmee ik dezelfde dag nog Tucson kon bereiken. Al met al goed aangekomen in Tucson! Na een korte nacht te hebben gehad kon de reis vervolgt worden naar de West kust! Dit maal met Flix Bus, een gloed nieuwe maatschappij in de Verenigde Staten welke enkel $20,- rekende voor de gehele reis! Niet meer als 2 passagiers zaten in de bus vanuit Tucson naar LA, en hierdoor kon ik tijdens een stop in Phoenix ontbijt halen voor ''alle'' passagiers inclusief de bestuurder haha!

Langzaam maar zeker werd de eindbestemming dan bereikt, niet geheel door middel van liften, maar ik ben zeker wat ervaringen rijker, en met mooie herinneringen kunnen we terug kijken op een goede reis! Aangekomen in LA kon er gepland worden wat er de komende weken gedaan kon worden in Californie! Maar.. voordat we iets gaan plannen eerst maar even een kijkje nemen op Venice Beach!

In de volgende blog komt een verslag van mijn reis door Californie, een bezoek aan Las Vegas, en de indrukwekkende Nationale Parken van de Verenigde Staten met meer fotos! Groetjes, en tot de volgende blog!

New Orleans Jazz tot aan Memphis Blues!

Na4maandengeenblog tehebbengeplaatst, is het tijd om de draad weer op te pakken! En hierbij zal ik beginnen waar ik gebleven was.. Aangekomen met het vliegtuig vanuit Orlando op de luchthaven van New Orleans, Louisiana wordt al snel duidelijk dat New Orleans geen stad is zoals ale andere.

WaardeluchthavenvernoemdisnaarmusicusLouis Armstrong,zijnerin de luchthaven ook veel muziekinstrumenten te vinden als ook beelden van voornamelijk Jazz muziekanten de uit New-Orleans komen. De eerste indruk was meer dan goed, en dit kwam voornamelijk door de sfeer die ik meekreeg vanaf de eerste momenten in de stad.

Als gevolg van de orkaan Katrina die in 2005 over de Verenigde Staten raasde, kwam bijna de gehele stad onder water te staan. Na ruim 10 jaar zijn de grootste delen van de stad hersteld, maar er blijken echter nog wijken te zijn waar herstelwerkzaamheden aan de gang zijn.

New Orleans, bijgenaamd 'The Big Easy'is een stad met vele gezichten. Zo is het de bakermat van de jazz, heeft het een multicultureel karakter, zijn er vele plantagehuizen uit vroegere tijden, bezit het een imago van feeststad en heeft het een groot erfgoed van de achttiende-en negentiende- eeuwse architectuur met veel mooie kleuren combinaties.

In de French Quarter, de oudste en bekendste wijk, merk ik al snel dat er en levende sfeer hangt, waar cafes, musea en muziekclubs te vinden zijn. Typische Spaanse pleintjes en balkons zijn te vinden in deze wijk.

Overnacht heb ik deze dagen in een hostel vlakbij downtown, dit hostel was makkelijk te bereiken door gebruik te maken van een Streetcar (tram), en dit zijn niet zomaar trams zoals wij gewend zijn! De trams uit New Orleans hebben het onderscheid als een van de eerste passagierstreinen in de Verenigde Staten en een van de oudste continu werkende straatspoorbanen ter wereld.

Naast verschillende wijken te hebben bezocht die bekend staan om hun plantagehuizen en villas, heb ik ook een bezoek gebracht aan 1 van de typische begraafplaatsen van New Orleans, namelijk de Saint Louis Cemetary, bestaande uit 3 rooms katholieke begraafplaatsen. Alle graven liggen boven de grond, waardoor het letterlijk een soort dodenstad is met allerlei huisjes, tombes en standbeelden. Naast beroemde inwoners van de Jazz stad lag ook en heuse voodoo koningin: Marie Laveau begraven, en heeft de Ameriaanse acteur Nicolas Cage een graftombe laten optrekken, waar hij zijn eeuwige rust kan vinden. De reden dat de begraafplaats enkel tombes heeft boven de grond komt doordat de stad in het verleden regelmatig overstroomde met water, en als gevolg hiervan konden doodskisten door het moerassige gebied boven komen drijven wat zeer onaangenaam was, mede omdat de begraafplaats midden in de stad lag..

Na een aantal dagen in New-Orleans te hebben verbleven en veel van de stad te hebben gezien, begon het tijd te worden om te kijken naar andere bestemmingen die in de 'buurt' lagen. Van andere backpackers uit het hostel heb ik vernomen dat Memphis en Nashville te noorden van New-Orleans liggen de moeite waard zijn om te bezoeken. Op zoek dan ook naar een goedkoop transport middel, heb ik gevraagt aan Simon, een jongen die bij mij in het hostel verbleef om advies, tot mijn verassing vertelde hij dat hij samen met Matt (uit Australie) de volgende ochtend van plan waren naar Memphis te rijden, en werd mij verteld met hen mee te kunnen rijden de volgende ochtend!

De laatste avond hebben wij nog gezellig een drankje gedaan in de French Quarter waar de sfeer er goed in zat op Bourbon street. Een straat die bekend staat om zijn bruizende uitgaansleven, en waar bandjes optreden met muziek dat varieert van Jazz tot Rock! Prima straatje om je te vermaken voor een avondje of 2.

Toen de volgende ochtend gekomen was, kon de backpack weer in gepakt worden en in de auto geladen worden. Op richting Memphis met zijn 3tjes! New Orleans uitrijdend wordt al snel gekeken naar een plaatsje waar we wellicht een kijkje kunnen nemen.

Baton Rouge! een stad die net als New Orleans gelegen ligt aan de Mississippi, trok onze aandacht, en besloten hebben wij om daar maar eens een kijkje te nemen in stad! Aangekomen in Baton Rouge, kwamen we bij het State Capitol gebouw van Louisiana dit bleek het hoogste State Capitol te zijn in de VS met 137 meter. Dan maar even kijken of we een kijkje konden nemen op de top van het gebouw, en dat kon gelukkig! Eenmaal door de beveiliging konden we op onze slippers zo met de lift naar de bovenste verdieping, met een waanzinnig uitzicht over de staat Louisiana, waren we blij dat wij hier niet voor niets gestopt zijn!

Tijdens de lunch in Baton Rouge, naar de tijd kijkend zagen we het niet zitten om nog ruim 5 uur richting Memphis te rijden, en besloten hebben wij om een compleet andere richting op te gaan, in plaats van land inwaarts te gaan rijden is koers gezet richting het Oosten, want op 4 rijden vanaf Baton Rouge lag het strandplaatsje Pensacola net over de staatgrens in Florida!

En een lekker dagje op het strand dat kon natuurlijk geen kwaad. Na last-minute een hotel te hebben geboekt was alles klaar om richting het strand te rijden!

Onderstaand een fotootje vanuit Destin, Florida!

Na 2 nachten te hebben verbleven in de kustplaatsjes Pensacola en Destin werd het tijd om de reis te vervolgen, en werd Nashville de eindbestemming van de roadtrip (uiteindelijk stond Memphis niet meer op de planning van deze rit) Vol gas door Florida, Alabama en Tennessee, en daar kon het nummertje Sweet Home Alabama natuurlijk niet vaak genoeg gedraaid worden onderweg.

Aangekomen in Nashville werd al snel gezocht naar een hostel, en verrast werd ik door de prijs ervan! De enige hostel in de stad vroeg per bed namelijk al snel 30 euro per nacht! en dat op een gemengde slaapzaal. Met deze prijzen zal ik het niet heel lang volhouden met betrekking tot mijn budget... maargoed!

Nashville, de muziekstad van de VS. waar je binnen handbereik wel kan genieten van de tientallen muziekcafes, Waar live muziek gespeeld wordt en dat heb ik mee mogen maken!

Onderstaande foto komt uit het hostel, en deze laat al goed zien waar de stad om bekend staat.

Het mooie van Nashville vond ik de feest sfeer die er hing, met compleet ander soort muziek als ook ander publiek dat ik eerder heb meegemaakt in New Orleans. Wat ook typisch is in Nashville zijn de Honky-Tonky barretjes, waar countrymuziek op nummer 1 staat, en waar regelmatig karaoke wordt gezongen door het publiek. Deze barretjes komen veelal voor in het zuid en het zuidwesten van het land, en grote country muzikanten zijn in dit soort barren hun carriere begonnen, welicht zing ik de volgende keer een liedje mee!

Wanneer we de 2e grote muziek stad beleefd hebben komt de 3e er al weer aan, want na een aantal dagen in Nashville te zijn verbleven wordt de bus gepakt (uiteindelijk dan toch) richting Memphis!

Alles in het hart van Memphis draait om muziek! Eenmaal aangekomen in Memphis look ik vol bepakt op een warme zomer dag richting de bekende Beale Street, Beale Street ligt in Downtown Memphis. Oorspronkelijk was de straat een verzamelplaats voor handelaars langs de Mississippi River. Gokken, drank, voodoo en prostitutie waren aan de orde van de dag. Vanaf 1860 kwamen steeds meer muzikanten op het rumoer af.

Met de bouw van het Orpheum en Church Park aan het einde van de negentiende eeuw. Ontwikkede Beale Street steeds meer tot een culturele broedplaats. Onderstaand een foto van Beale Street.

De 2 stratenblokken staan vol met bars, restuarants, nachtclubs, cafes en winkels. Neonlichten knipperen aan en uit. Op woensdag werd ik blij verrast op het moment dat de eerste glimmende motoren de straat vullen. En dit was een ware motorshow die elke woensdag gegeven wordt, waar toch wel snel een paar honderd motor rijders op af komen die zich vervolgens verzamelen tussen de barretjes op Beale Street! Blues en Rock 'n' Roll maar ook slechte karaoke. De geur van Memphis BBQ Burgers vermengt zich met liters bier en zoete cocktaildrankjes.

Op naar Graceland, het Civil rights museum en dan richting het Westen van de VS! alles in de volgende blog, dat volgende week online komt! Groetjes!

50 Dagen op reis!

50 Dagen op reis!Raketlancering, Student in College Park & verbranden op MiamiBeach..

90 Dagen lang, de maximale duur van een toeristenvisum in de Verenigde Staten. Dit lijkt eenbeste tijdmaar het blijft belangrijk om goed in te plannen waar je heen wilt gaan en de manier waarop je dit gaat doen in dit gigantisch uitgespreide land. Zo heb ik in afgelopen maand ruim 5000 km afgelegd om in de VS een 10tal plaatsen te bezoeken!

Terug naar het land zelf, wat komt er in jullie op als je denkt aan de Verenigde Staten?

'Alleen maar hamburgers en hotdogs met daarbij liters cola, & alles is er groot, Veel te groot! Zomaar even een bekend beeld van het land. Nu is de VS een land waar in het algemeen veel bekende stereotypen over zijn, tijd om er zelf maar eens een kijkje in te nemen!

WelcometoNew York State! Eenmaal de grens over zie ik een busje met toeristen net vertrekken vanuitdeNiagarafalls, het begintlangzaam donker te worden, en de 1e slaapplaats moest nog worden bevestigd. Onderweg in de bus naarBuffaloStadkomt er nognet op tijd een berichtje binnen van Joemet zijn adresvlakvoordatm'ntelefoonuitvalt..Eenmaal aangekomen op hetadres kunnen de ondergesneeuwde kleren wordenopgehangen,enzullen de komende2nachteninBuffalo worden doorgebracht.De stadBuffalohadwel eens een andere naam zou kunnen hebben, namelijk nieuw Amsterdam!inde19e eeuw kochten Nederlandseinvesteerdersnamelijkgrote stukken land in het westen van de staat op & noemde deze plaats nieuw Amsterdam, echter kozen de inwoners voor de naam Buffalo.

De stad waarvan het inwonersaantal de afgelopen 50 jaar is gehalveerd ten gevolge van de lage werkgelegenheid maar ook door het slechte weer heeft helaas weinig weg van een bruisendestad..Deze2 dagenop onderzoek naar bezienswaardighedengegaan & zo ben ik terecht gekomen op eenNaval& Military park, waar je de mogelijkheid hebt om aan boord te gaan van een Torpedojager,Onderzeeeren een Cruiser, allen gebruikt tijdens de 2e wereldoorlog! Tijd voor Amerikaanse oorlogsgeschiedenis!

Deze dagen ook lekker met de fiets op pad gegaan met Joe &Emmaleewaarbij ik verbleef, goed ingepakt en welwant de temperaturen liggen in deze stad nog rond het vriespunt!

In hetwat rustige Buffalo, wordt er op woensdag nog even online gekeken naarbus ticketsrichting NewYork, tijd voor actie! Dezelfde dagwordt ernogkoers gezetrichting dezuidelijkergelegen miljoenenstadNew York! Half 3s'nachtskomt de bus aan, hartjeManhatten,Roltrap omhoog,de klapdeuren door en daar sta je dan, midden tussen dewolkenkrabbers& deenorme reclameborden. Enkeldetaxi's samen met afvalwagenszijn op dit tijdstip nog te vinden opde weg.

Doordestraatlopendzie ik verderopenormeelektronische billboardsdie de straat belichten,Time Square! Tijd omrichting mijn hostel te gaan, en even een aantal uurtjesbij te komen.

Een wereld van verschil tussen Buffalo en New York! Deze stad heeft zeker een hoop te bieden op het gebied van bezienswaardigheden, shoppen (voor de dames), culinair genieten & ook avontuur. Na bijgekomen te zijn in het Hostel te Brooklyn wordt koers gezet richtingManhatten, het eiland waar Wall Streetgevestigdis, grote tentoonstellingen worden gegeven in de Broadwaytheaters, en waar je urenlang kunt wandelen in Central Park, hiernaastboodde stad nog veel meer mogelijkheden maar je moet wel tegen wat drukte kunnen, want de stad is vol mettoeristen, en hier hoor ik natuurlijkbij! Het mooie van New Yorkvindik dat alles en iedereen door elkaarleeft, woonten werkt, en dat er voor iedereen wat te beleven valt. Detegenvaller van de stad is toch echthetkostenplaatje,metal het toerismekan er aardig opverdiendworden en dat hebben ze hier maar al te goed door..

Na6 dagen doorgebracht te hebben in New York, een potje wezen Golfen aan de Hudson River, aan boord geweest van deStaten Island ferry, een Broadway Musical te hebben bezocht,lekkerhebben rondgefietst in de drukke binnenstadenredelijk wat van de stad gezien te hebbenheb ik besloten de bus te pakken omrichtingWashington DC af te reizen!

Met de wolkenkrabbers achter ons gelaten vertrekken we langzaam uit New York en rijd de bus momenteel door het groene landschap voordatDCbereikt wordt, met af en toe een stop tussen de grote steden wordt ik wat bekender met het leven buiten de stad en de mensen die er wonen.

Aangekomen in Washingtonwordt in de verte deCapitolgespot! De wetgevende macht van Amerika ligt op loopafstand van me af, richting het Washington Monument lopend vanuit deCapitoltrekt het Witte Huis de aandacht en ben hier ook even gestopt om even eenselfie te maken met Mr.Presidenthimself

Washington DC, een stad dat vol staat metregeringsgebouwen, monumenten en enormemusea, en een gebied waar je continu omringd wordt door deSecretService, en de FBI, lekker veilig dus(:

Hier kan ik wel wat tijddoorbrengen.Komendedagen dan ook met regelmaat een museum bezocht, richting hetPentagongegaan, de National Zoo bezocht, en ben ikuitgenodigd door SarahuitDC,om een baseball wedstrijd de bezoeken van de WashingtonNationals! En nu nog winnen(:

Omringddoor veiligheidsdienstenhoef jejedoor de stratenlopendvan het centrum in DC immer niet snel bang te voelen en dat heb ik ondervonden ook. Plots werd ik gevolgd door een politieman en op de schouders getikt waarna hij vertelde dat ik'verdachte'foto's stond te maken van de omgeving, na een klein gesprekje te hebben gevoerden mijn paspoort aan hem hebben laten zien, waser gelukkigniets aan de hand.

In de tijd dat ik inDCverbleef ben ik nog op bezoek gegaan bijElyStopak! Een jongen die ik afgelopen winter in Berlijn ontmoet hebt en die op dit momentafstudeerdaanMarlylandUniversity! Even een paar daagjes op bezoek dus;)ondergedompeld in de studenten sfeer, en na geproefd te hebben van het Campus leven, heb ik gevraagd of er een mogelijkheid was een college bij te wonen!

Éen van de huisgenoten vanElyhad een deze dagen een laatste les voor zijn eindexamens MechanicalEngineering, en dat leek wel een interessant vak om eens bij te wonen.Voor 1 keerterug naar de schoolbanken dus! Gelukkig heeft de leraar niet opgemerkt dat het mijn eerste en laatsteles was, anders kon er gelachenworden..

Nas'middags'gestudeerd'te hebben was hets'avondstijd om te feesten! En dat kan vrijwelelke dag hier op deCampus

Na vervolgensnog een aantal dagen in Washington DC te hebben verbleven was het weer tijd de backpack intepakken en koers te zettenrichinghet zuiden van de oostkust,Miami isde volgende bestemming!

Miami Beach, eenplaats waar de wegenvaak gevuld wordt metluxesportwagens, waar vrijwel iedereen in hun zwemkleding voorbijloopt, enwaar krachtoefeningen gedaan worden aan het strandiseen plek waar men over het algemeen graag gezien wil worden,

Na een aantal uur het strand op te zijn geweest,zonder zonnebrand te hebben gebruikt kan je het natuurlijk alraden..De komende dagen kon ik op de blaren zitten, en vervolgens kwam het vervellennog.

Vanuit Miami Beach, de volgende dag met eentour busrichting National ParkEvergladesgegaan om een dagje het 1 na grootste natuurpark van Amerika te bezoeken, en te genieten van de enorme moerassen omgeven door talvan exotischediersoorten.Met een hoge snelheid wordt de groep over de moerassengemanoeuvreerd door middel van eenhovercraften met regelmaat werden wij verrast dooreenalligator, handen binnenboord dus.

Na een aantal dagen in Miami te zijn verbleven ben ik richting Orlando afgereisd, een stad dat vol staat met Disneythemaparken, UniversalStudios&SeaWorldmaar ook de stad dat het meest dichtbij het Cape Kennedy Air Force Station ligt, het lanceergebied van Spaceshuttles en Raketten van NASA enSpaceX, een Amerikaans ruimtetransport bedrijf.

Op Donderdag middag 16.47 stond de lancering gepland en al uren voor de lancering stonden honderden toeschouwers klaar met verrekijkers. Vandaag zoude 'Falcon9' gelanceerd worden met eensattelietaan boord gebruikt door Bangladesh.

Helaas maar waar werd 58 seconden voor take-off de lanceringgeanuleerden werd de lancering met 24 uuruitgesteld..

Na een extra nacht bij te hebben geboekt en een extra dag de auto hebben gehuurd was het de volgende dag hopen op beter nieuws!Na een betere plaats te hebben gevonden om de lancering te bekijken, en met een heldere lucht om me heen, was het nu toch wel hopen dat de lancering door zou gaan, Omringd door toeschouwers met telelens camera's die live mee zaten te luisteren naar de meldkamer werd zachtjes afgeteld.. Alle ogen zijn gericht op de raket, en je hoort enkel nog dezeewind voordat de raket gelanceerd word..Het lijkt wel inslow motion, maar daar gaat hij, de 70 meter lange raket baant zich een weg door de lucht richting de ruimte! Pas 15 seconden na de lancering is het luide gerommel te horen vanderaket, en langzaam maar zeker verdwijnt de raket in de verte, enkel een rookpluim is nog te zien.

Na een geslaagdelanceringkaner weer gekeken worden naar de volgende bestemmingen, New Orleans, Nashville,Mepmhis& Texas, leuk dat je de blog gelezen hebt en hopelijk tot de volgende!

Groetjes vanuit de ruimte :)

Ijsstorm, liften in Canada, en Couchsurfing!

Eindelijk was het zo ver, op 9 Februari 12.25 stond mijn vlucht gepland naar Montreal met een tussenlanding van 3 uur op Rekjavik, helaas was dit net te weinig om iets van de stad of het land te zien.. 

Door het tijdsverschil van -6 uur ben ik op een redelijke tijd aangekomen in Montreal net voor de avond. Eenmaal aangekomen en na de douane controle de backpack van de bagage band te hebben gehaald was ik klaar en goed bepakt om in het stadshart van Montreal de eerste 2 nachten door te brengen via Couchsurfing!  een gastvrijheidsnetwerk waar leden andere leden kunnen vragen om overnachting. Couchsurfing betekent echter niet dat je altijd op een sofa terecht komt, zo heb ik afgelopen week in Toronto een eigen kamer gekregen! 

Eenmaal in het centrum van Montreal ging de reis dan langzaam maar zeker van start, vriendelijk ontvangen door Ronald, de gastheer, waren de eerste overnachtingen als positief te benoemen, door bij een local te overnachten werd ik sneller bekend met de cultuur en kreeg snel te weten waar de mooiste en gezellige plekjes zijn in de stad. Waar de temperaturen in Nederland zijn gaan stijgen, kampte de provincies Quebec en Ontario nog met sneeuwbuien halverwege April!  en stond er voor het weekend van 14,15 April ook nog een ijsstorm op de agenda.. Goed bepakt dan maar naar buiten en er het beste van maken in de week die ik in Canada door breng!  Na een bezoek aan de Canadese hoofdstad Ottowa is de reis vervolgt naar Toronto. Voor het vervoer tussen de steden heb ik gebruik gemaakt van Kangaride (te vergelijken met BlaBla Car), een platform waar je mee kan rijden met bestuurders die naar een bestemming ver weg gaan, en die nog plaatsen vrij hebben in de auto. Tegen een kleine vergoeding kan je 1 van deze plekken in nemen. Eerste aantal dagen via deze dienst 600km overbrugt! Op deze manier ben ik ook beter bekend geworden met de mensen die hier vandaan komen. 

 Waar Montreal de culturele hoofdstad is van Canada, heeft de stad beschikking over vele theater-en concert voorstellingen, en staat het hier bekend om zijn vele zomer festivals! Helaas net een aantal maanden te vroeg naar Montreal gegaan.. 

Ottowa, de federale hoofstad heeft veel te bieden op het gebied van klassieke regeringsgebouwen,  die zeker de moeite waard zijn om er een bezoek aan te brengen!  

Bij aankomst in Toronto zag ik in de verte al de wolkenkrabbers in de lucht schieten, plaatjes die je vaak alleen op tv ziet zag ik hier voor me, met de CN toren als hoogste toren (553m) van allemaal! Een enorme stad waar financiele welvaart voorop staat en er veel bouwkranen in het centrum zijn gestationeerd, klaar om nieuwe kantoorpanden te bouwen. Na een nacht in het centrum te hebben overnacht heb ik de trein genomen naar een buitenwijk van Toronto, Georgetown waar ik een neef van mijn vaders kant heb  mogen bezoeken die naar Canada is geimigreerd, hier werd ik vriendelijk verwelkomd door Pete en Jannice, echter werd het weer alleen maar slechter gedurende het weekend en hebben wij voornamelijk leg puzzels opgelost samen, daar waar het afgeraden werd om de weg op te gaan omdat de wegen bevroren waren.  

Na 3 nachten bij Pete & Jannice door gebracht te hebben, is de tocht verder gegaan richting de Niagara Falls! Op maandag ochtend werd ik langs de weg gedropt met enkel een kartonnen bordje met de eindbestemming erop, het duurde gelukkig niet lang voordat Helen, een vrouw die vroeger zelf ook heeft gelift in Europa, mij oppikt. Op een gegeven moment moest Helen een andere richting op, en zo vriendelijk als ze was is ze naar een tankstation gereden en daar naar binnen gelopen vragende aan al de mensen daar of ze mij mee wilden nemen richting de Niagara Falls, eenmaal gevraagd te hebben loopt ze weer naar de auto en vertelde ze dat iedereen in het tankstation raar opkeek toen ze het vroeg.. wel fijn dat ze het geprobeerd heeft! Vervolgens nog met 2 automobilisten mee kunnen rijden en de bestemming was bereikt, nadat ik bij de 2 automobilist naar binnen was gegaan kreeg ik de volgende vraag: Are you a serial killer? Waarop ik even goed moest nadenken of ik hier een sarcastische opmerking op zou gaan maken of niet. Heb maar veilig nee gezegd.  

 Na een weekje in Canada te hebben doorbracht en verschillende steden te hebben bezocht als ook bij locals te hebben overnacht, is het mij opgevallen hoe vriendelijk de canadezen elkaar benaderen en zo ook naar toeristen toe in hun land! Canada, zeker een aanrader om eens te bezoeken, maar dan wel in de zomer als het lekker weer is en het landschap in bloei staat, en niet zoals mij tijdens een ijsstorm? 

Bij de Niagara Falls aangekomen heb ik mijn ogen uitgekeken! Waar de regen/sneeuw uit de lucht kwam vallen, heb ik toch een aantal uur nabij de watervallen doorgebracht voordat ik de grens met de VS ging oversteken. De grens tussen Amerika en Canada wordt gescheiden door de Niagara rivier, en er was gelukkig een brug waar je lopend naar de andere kant kon gaan. Eenmaal aan de andere kant werd door de Douane gevraagd wat mijn plannen waren, waardoor ik antwoordde: de wereld rondliften(: echter viel dit bij de douane in het verkeerde keelgat, en benadrukte hij nog eens dat het ten strengste verboden was om te liften in Amerika, waarop ik vervolgens vertelde de bus te nemen naar Buffalo een stad wat net na de grens ligt, na de verplichte 6 dollar consult kosten te hebben  betaald werd mij een tijdelijk visum verstrekt van 90 dagen! Al met al was de eerste week van de reis goed bevallen en reizen we rustig verder. 

Geniet lekker van het weer in Nederland! en tot de volgende blog: NEW YORK CTY! 

Groetjes uit Brooklyn 

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Elron